Nasze ciało pedagogiczne

Agnieszka Rodzik

Chemik z wykształcenia i zamiłowania. Nie wyobraża sobie nauczania bez eksperymentów, dlatego w No Bell szczególnie cieszy ją świetnie wyposażone laboratorium. Po godzinach spędzonych wśród chemicznych oparów tym łatwiej oddaje się swojej drugiej miłości: tańcom irlandzkim i szkockim. Jeśli zawitasz kiedyś na Wyspy, możesz spotkać ją na tradycyjnych potańcówkach Ceilidh. Zagorzała wielbicielka brytyjskiego humoru i audycji radia BBC 4.

Oswaldo Nino

Señor Oswaldo pochodzi z Wenezueli, z której wyprowadził się mając 23 lata. Studenckie czasy spędził na New York University chłonąc wiedzę o ekonomii i zarządzaniu biznesem… oraz grając w baseball i pokonując kolegów w uniwersyteckich rozgrywkach futbolu amerykańskiego. Zaczął uczyć hiszpańskiego już 20 lat temu, a zawodowo zajmuje się tym od 8. W czasie swoich lekcji uwielbia pokazywać i porównywać kultury obu Ameryk, w co – ku uciesze wszystkich w No Bell – wchodzi również gotowanie w szkole niesamowitych potraw!

Maciej Bąk

Siła młodości i bogactwo życiowego doświadczenia w jednej osobie! Po Mamie miłośnik siatkówki, lekkoatletyki, gór i lubelszczyzny, po Tacie: obieżyświat. Rzuciwszy karierę inspektora jakości produktów spędził kilka lat na działalności społeczno – humanitarnej w Salwadorze, Hondurasie i Gwatemali, gdzie jego miłość do języka hiszpańskiego przerodziła się w wielką pasję nauczania. W wolnym czasie trenuje siatkówkę, chodzi z plecakiem po górach i planuje kolejne wycieczki do Ameryki Południowej i Centralnej.

Katerina Sedach

Pochodzi z Białorusi. Choć dzieciństwo spędziła na dalekiej, mroźnej północy Rosji, nawet o nieprzygotowanych uczniach wyraża się wyłącznie w ciepłych słowach… ale nadal bardzo lubi prawdziwą zimę. Filolog z wykształcenia. Po studiach uczyła również języka angielskiego, dziś uczy rosyjskiego dzieci i dorosłych. Jej największym hobby są kultury świata oraz podróżowanie: odwiedziła ponad 20 krajów! Mama 16-letniego syna i 11-letniej córki.

Agnieszka Zych

Wychowanie Fizyczne! Od dzieciństwa zakochana w sporcie. Nie mogąc zdecydować się na jedną dyscyplinę, wybrała wszystkie… i rozpoczęła przygodę z Adventure Races. Chcesz wiedzieć jak rowerem, kajakiem, pieszo, wielbłądem i na rolkach pokonać 600 km bez snu po drodze? Jak przebyć za pomocą własnych mięśni dzikie ostępy Szwecji, Arabii Saudyjskiej, Brazylii i Meksyku? Wpadnij na WF do NoBell! Pani Agnieszka do swoich największych osiągnięć zalicza 10 miejsce na Mistrzostwach Świata AR w Szkocji i 13 na Nowej Zelandii. Dziś najbardziej cieszy ją uprawianie sportu z fajnymi ludźmi: po skończonej karierze rajdowej odnajduje się w jeździe na rowerze MTB i prowadzeniu zajęć fitness.

Janusz Kowalczuk

Przy nim być Januszem Matematyki to powód do dumy! Chociaż jako programista, trener, coach i nauczyciel zdaje sobie sprawę z zawiłości meandrów świata liczb, potrafi rozplątać je w sposób prosty i przystępny. Twórca autorskiego zbioru zadań maturalnych. Jeśli kiedyś będziesz we Wrocławiu, zajrzyj na Wieżę Matematyków: spokojna, uśmiechnięta postać wpatrująca się w horyzont zdarzeń… to może być pan Janusz!

Kasia Celmer

Choć pani Kasia jest entomologiem, nie oczekujcie, że będzie mówić do Was „robaczki”… Uczy biologii i przyrody na wszystkich poziomach podstawówki i liceum. Rozstrzał ten nie jest dla niej wielkim wyzwaniem, bo wcześniej zdążyła wy-kształcić kilka pokoleń studentów
i do-kształcić mrowie kadry menadżerskiej prowadząc szkolenia dla biznesu. W wolnym czasie zajmuje się ogrodem, co uwielbia tak bardzo, że napisała doktorat z nauk ogrodniczych. Przesadza zawodowo… ale również z zupełnym spokojem wspomina jak wybrała się rozklekotanym garbusem do Norwegii. Opiekuje się gromadką kotów.

Magda Ołdakowska

Pani Magda uczy chemii i biologii. W jej Sali Przyrodniczej czeka na Was moc wrażeń! Nieprzygotowani mogą od razu bliżej zapoznać się z kolekcją roślin mięsożernych… ale na resztę czeka fascynujący mikro-świat odkrywany na lekcjach dzięki zestawowi mikroskopów. Paprocie, wrzosowiska, patyczaki wielkie jak gałęzie, podwodny świat i afrykańskie ślimaki – wszystko w jednej, inspirującej sali! Jeśli marzysz o pomocy innym – po zajęciach pani Magda zaprasza do świata wolontariatu i dawstwa szpiku.

Kamil Andrzej Mróz

Uwielbia ludzi, można z nim porozmawiać o wszystkim. Jest psychologiem i trenerem rozwoju. Od 7 lat organizuje warsztaty, w których łączy narzędzia nowoczesnej psychologii ze spontanicznym tańcem i elementami dramy. Jest miłośnikiem filozofii, promotorem racjonalnego myślenia. W wolnych chwilach medytuje, ćwiczy, czyta, tańczy, chodzi po górach. Takiego szkolnego psychologa jeszcze nie spotkaliście. Prowadzi u nas kółko mindfulness i zajęcia psychologii stosowanej. Jego życiowe motto brzmi: droga powstaje, gdy idziesz.

Mateusz Pohoryles

W czasie licealnej przygody w No Bell na pewno spotkasz na swojej drodze pana Mateusza. Gdzie go nie posiał, tam wzrasta! Uczy angielskiego, niemieckiego, prowadzi kółko koszykarskie, jest instruktorem narciarstwa… czasem nawet zagląda do klasy od geografii żeby przypomnieć, że oprócz Lingwistyki w Wellington na Nowej Zelandii skończył również studia geologiczne i chętnie opowie nieco o minerałach. Między 20 a 30 rokiem życia więcej czasu spędził ucząc się i pracując za granicą (Niemcy, Nowa Zelandia, Irlandia) niż w Polsce, ale od kiedy szkoła zakupiła nowe kosze, niechętnie rusza się poza Konstancin. Coraz śmielej marzy o lidze koszykówki w liceum, lecz skorumpowane lobby piłkarskie wciąż rzuca mu kłody pod nogi. Psychofan Łony i Webbera. Szczęśliwy ojciec Janki (7) i Ludwika (5), jeden z dwóch męskich głosów w szkolnym chórze rodziców.

Urszula Stolińska

Filolog z wykształcenia i zamiłowania, a po godzinach TATROMANIAK z plecakiem. Orla Perć, Gerlach, Czerwona Ławka… to zdecydowanie jej klimaty. Podobno kobiety o wiek się nie pyta, ale należy już do nauczycieli pełnoletnich! Egzaminator Centralnej Komisji Egzaminacyjnej z języka polskiego po klasie ósmej i na maturze. Współpracuje przy układaniu arkuszy egzaminacyjnych. Była dyrektorem kilku szkół, ale bardziej niż zarządzać lubi… uczyć. Optymizm to jej cecha wrodzona. Współpracowała z Monarem w klasach terapeutycznych i wiele lat przygotowywała dorosłych do matury. Najbardziej wdzięczna za to, że żyje mogąc robić to, co kocha.

Tomasz Matraszek

Kujawiak. Użytkownik linuxa. Czytelnik literatury rosyjskiej. Zajmują go spotkania debatanckie. Prowadzi spektakle l.a.r.p. Słucha muzyki heavy metal. Uczy historii.

Jan Czempiński

Nauczyciel geografii i wychowawca. W czasie studiów zgłębiał tempo ruchu lodowców na Islandii i w Austrii badając porosty, znajdzie więc Twoje mocne strony nawet jeśli wyglądasz jak plecha. Jeśli się teraz śmiejesz, pomyśl, że dzięki tym badaniom ma wkład w misję załogową na Marsa. Niewielki wkład. 24-letnim Fiatem Uno pojechał do Chin w podróż poślubną, przeszedł również tysiące kilometrów po górach Europy, spał przy setkach ognisk pod milionem gwiazd. I tak uważa, że nauczanie geografii w NoBell jest jedną z najwspanialszych przygód, jakie dane mu było przeżyć.

Zbigniew Stępień

Nie dajcie się zwieść uśmiechowi i przyjemnej intonacji głosu… jeśli na piłkarskim boisku stajecie naprzeciwko pana Zbyszka, biada Wam! To jeden z najbardziej zapalonych sportowców naszej szkoły, ale przede wszystkim wicedyrektor liceum i nauczyciel angielskiego. Wcześniej wykładowca akademicki UW, pracownik domu kultury, konferansjer, redaktor lokalnych portali informacyjnych, autor bloga ZacznijMowic.pl. Pisze więcej materiałów dydaktycznych, niż uczniowie są w stanie przeczytać. Urodzony w tym samym roku, miesiącu, dniu i szpitalu co jego wymaŻONA. Dumny ojciec Franka i Tymka.

Cd prezentacji teamu nauczycielskiego już wkrótce!

Esej nad esejami wybrany!

„Organising lessons broadcast on TV is a good idea.” to tytuł zwycięskiego eseju „e-pióra” Anny Kosno. Gratulujemy autorce!

Konkurs na najlepszy esej napisany w oparciu o artykuły magazynu NoBellowskiego „In a nutshell” odbył się po raz pierwszy. Wzięli w nim udział wszyscy nasi licealiści.

Do nagrody „Wiecznej chwały”;) nominowanych zostało pięć esejów, spośród których w poniedziałek, 20 kwietnia, wybrano ten jeden.

Wirtualny laur zwycięstwa otrzymała Anna Kosno za esej pt.: „Organising lessons broadcast on TV is a good idea.” Aniu, gratulujemy 🙂

Oto on!

„Organising lessons broadcast on TV is a good idea.”

The coronavirus has complicated our lives. Our decisions will define tomorrow. The pandemic showed the true colors of the world, and consequently we can watch the growing mess. One of the most interesting cases is online learning with TVP. Hilarious clips made out of the show’s fragments have become popular on the Internet and started a national discussion. In my view, organizing lessons broadcast on TV is a bad idea.

An idea by itself is not enough. Whoever wants to do something great, she or he should put all one’s heart into the project. Although the goal of this one was fully justified, producers did not establish the acceptable quality. Let us compare BBC and TVP. Everything in BBC is spic and span. I would never say it about TVP.

When I fragments of the program, I started thinking what was the intention of the Minister of Education. Was it an attempt to stupify the society? I believe most people have enough knowledge to notice errors. What about the rest? Are they really learning with TVP? If the answer was ‘yes’, I would really feel sorry about them.

“The teacher who spoke out is scared of leaving her house, wakes up in the middle of the night thinking how to disappear”. What will happen if that lady decides to commit suicide? Conversely, if the best teachers had been chosen, they would probably have met the challenge. However, my previous sentence does not justify the actions of the broadcaster’s management.

“Every time you think television has hit its lowest ebb, a new program comes along to make you wonder where you thought the ebb was.” That is our fate. There is one thing bothering me. Why does the government continue the game? It clearly shows what they are thinking.

 

Internetowy magazyn „in a nutshell” jest autorskim dziełem nauczycieli języka angielskiego w NoBell, dedykowanym uczniom naszego liceum. Cotygodniowe „wydanie” zawiera cztery artykuły poświęcone najciekawszym i najważniejszym wydarzeniom ze świata. Na ich temat toczą się dyskusje podczas lekcji angielskiego – czasem bardziej żarliwe, czasem mniej, grunt, że każdy może mieć własne zdanie i argumentować swoje racje (rzecz jasna tylko w języku angielskim;)) Jak zapowiadają autorzy magazynu, kolejne edycje konkursu na najlepszy esej startują już wkrótce!

No Bell Liceum na „Perspektywach 2020” w PKiN

Koniec systemu „Zakuć. Zdać. Zapomnieć”. Czas na „Zaplanuj. Zdaj. Zapamiętaj”. 7 rozwiązań, które odmienią to, jak się uczysz. To temat spotkania, na które uczestników „Warszawskiego Salonu Liceów Perspektyw” zapraszają Izabella Gorczyca – dyrektorka No Bell oraz Zbigniew Stępień – wicedyrektor liceum No Bell.

W sobotę (7 marca) spotkanie odbędzie się o godz. 10.40 w Sali Goethego PKiN.

A nasi licealiści i nauczyciele, tak jak dziś, tak i jutro zaproszą uczestników do „nobellowskiego labiryntu” obalającego edukacyjne mity i zasady, bo szkoła może i powinna (!) być przyjaznym miejscem (pomimo, że uczyć się w niej trzeba;))

„NoBellujemy” na Expo Szkół Niepublicznych OurKids

W niedzielę, 2 lutego, na Stadionie PGE Narodowym ma miejsce wydarzenie, którego nie warto przegapić. Spotkania tête-à-tête z reprezentantami szkół niepublicznych w Polsce to więcej niż tête-à-tête z informacjami w necie. My też będziemy i o naszym duchu mocy NoBell opowiemy:)

Nasi uczniowie i kadra nauczycielska czekają na wszystkich, którzy poszukują przyjaznego i efektywnego miejsca do nauki: poza schematem, bez „systemu motywacyjnego” w postaci kija i marchewki, gdzie dydaktyka nauczania jest oparta na relacji między nauczycielem a uczniem, a przestrzeń szkolna pomaga przyswajać wiedzę i czuć się po prostu dobrze.

Więcej informacji na temat Expo: https://www.ourkids.net/pl/

Mecz inauguracyjny Ligi Piłki Nożnej NoBell okiem sędziego

Siarczysty mróz czwartkowego poranku szybko ustąpił z NoBellowskiego boiska przed drgającą od emocji atmosferą zwiastującą inauguracyjne spotkanie Ligi Liceum. Przysiady rozgrzewających się zawodników, wyskoki, skłony, a nawet ćwiczenia tak ryzykowne jak wymachy nóg na wysokość kolan świadczyły, że mecz toczyć się będzie o najwyższą stawkę.

Do tłoczących się na trybunach kibiców dolatywały raz ciche słowa modlitwy o zwycięstwo ze strony ekipy Katolickich Nauk Społecznych, raz nieśmiałe szepty Socjaldemokratów, że puchar powinien być pocięty i rozdzielony między wszystkich po równo.

Pierwszy gwizdek sędziego rozpruł konstancińskie powietrze uwalniając demony piłkarskiej rywalizacji…

Dalszy ciąg relacji Sędziego Jana przeczytasz tutaj:

https://drive.google.com/file/d/17yKGecEVntwd0mGFikxfp34R6UomTC2J/view?usp=sharing